Bir kadinin yalnizliginin sebebi kendi

Doğurmak ya da doğurmamak...

---

Şehrin yalnız insanları, kuzuların çayır çimen otladığı, hiç şehir görmemiş çocukların kırlarda oynadığı baharı; sessizliğin sesinde tabiatı duymanın mutluluğunu arıyorlardı. İnsanlar, şehrin çıldırtan vakitsizliğinin bitmeyen karmaşası içinde, bencilliğinden dolayı, eşlerini dostlarını kaybediyorlardı. Derdini anlatacak dost bulamayan insan, kendini yalnızlığa iten sebebin samimiyetsizlik olduğu gerçeğinde çıldırma noktasına geliyordu.

Sevmeden sevilmek istiyor, sonra da sevmenin değerini bilemiyordu. Yalnızım deyip kendini kandırıyordu; yalnızlığının sebebi olduğunu unutuyordu. Şehrin kadınlarından çok şey isteniyordu. Her işe kadın koşuyor, şiddetin her türlüsüne de maruz kalıyordu. Köydeki kadını bağ bahçe işlerinin yıpratmasına rağmen, şehirdeki kadını masa başı işinde, evle işi arası koşuşturmasının verdiği stres daha fazla yıpratıyordu.

Hayallere kapı açmak İnsanın şehirde arzu ettiği hayata hayallerinden bir kapı açabilmesi için aslında sadece özlemesi gerekiyordu. Hele bir de yamaçlara tutulu kır çiçeklerini samimiyetle özleyebilseydi Ta biatın güzelliklerini koklayabilseydi Bir kere olsun kendini soyutlamadan sevebilseydi Oysa özlemler aynı değil miydi; bir buket çiçeğin bile duygularını sarstığı kadın yüreğine ne olmuştu da böyle katılaşmıştı?

Kadınlar, hayallerini şehirle süsleyen köydeki kadının tersine, şehirde özlemenin ne demek olduğunu bilmeden yaşıyordu.

Özlemeyi bilmeden sevmeyi bilemeyecek olan insan ne zaman ki tabiatından koparıldı o zaman tabii olarak yalnız kaldı. Yalnızlığın ağır yükünü de kadınlara bıraktı. Şehirdeki kadının, etiket uğruna bir ‘giyimlik’ çabası vardı.

‘Birlikteliği korurken yalnızlığı da korumak lazım’ - Kitap Sanat Haberleri

Kadın, moda olan kıyafetlere ulaşmak için gösterdiği gayretin boşa gittiğini umursamıyordu. Kendini görüntünün mutlu etmediği gerçeğini gözardı ediyordu. Birbiriyle yarış eden kadın, hayat kalitesini artırmak yerine, koşulların getirdiği maddi manevi yükün altında eziliyordu.

Buhranların pençesinde “Ben” derken, “Herkes” demeyi aklına getirmiyordu. Kişilik geliştirme adına, kendi buhranlarının pençesine düşüyordu. Olmayan insanlığını parayla satmaya çalışıyor, herşeyin bir fiyatı var sanıyordu. O kadar kendini aşmıştı ki, uyanık kalanları da aşikare uyutuyordu! Gözleri yalan söylerken utanıp sıkılmıyor, ağzından çıkan her lafa bir kılıf uyduruyordu. Mahremiyetinin dedikodusunu yapıyor, tanıdık tanımadık herkesin arkasından konuşuyordu. Başkalarının yanlışlarını araştırıp buluyor, sonra da kendini sosyal insan addediyordu. İletişim çağında, iletişim kuramayan insan, iki kelimeyi bir araya getirmekten yoksundu.

Özgüveni gelişmemiş, kimliğinin arkasındaki markaya sığınır olmuştu. Etiketin parayla eş olduğu, insanlığın değil, finansman hesaplarının yapıldığı günümüzde, her şeye vakit buluyor, kendisine ayıracak vakit bulamıyordu. Hayatını kendi kendini acıyarak, bir kere olsun kendisiyle yüzleşmeden, öylesine, ölesiye yaşıyordu.

Özlemleri günle birlikte bitmesin istiyordu. Yeni günle birlikte yamaçlarda açan çiçeklerin, kokularıyla içini doldurmasını ümit ediyordu.

Account Options

İnsan her yerde insandı. Kadın her yerde kadındı. Değişen yalnızca insani değerlerdi. Köydeki kadının kanaatkârlığı, şehirdeki kadının ise savurgan tutumu aslında bütün insanlığın ruh dengesizliğinin terazisini tutmuyor muydu? Dolayısıyla, sanat ve edebiyatın, yalnızlık temasına kadın ve erkek bağlamında farklı yaklaşımı, gerçek hayatta da kadın ve erkeklere "yalnızlıkları" ile ilişkili olarak bir şeyler söyler: Yalnız kadınlar, eğer çevrelerinde kendileri gibi yalnızlıktan, sosyal ilişki geliştirme ve sürdürme konusundaki sıkıntılardan, çeşitli güvensizliklerden -ki sıklıkla erkeklere dairdir bu güvensizlik- mustarip kadınlarla kurulabilmiş sınırlı ilişkileri bir tarafa bırakılırsa, genellikle giderek daha da yalnızlaştıkları bir girdabın içine sürüklenirler.

Çünkü bu tür ilişkilerde en sıklıkla üretilen paylaşım biçimleri, -bir tür toxic talk olarak anılabilecek- zehirli bir konuşma tarzıdır. Bu, konuşmanın öteki ucunda yer alan kişide, kendine, başkalarına ve yaşama karşı güvensizlik yaratan ve ruh halinin bozulmasına yol açan yıkıcı bir konuşma tarzıdır. Bu tür konuşmaların, toplumsal yalıtılmışlığı artıran, hastalıklara davetiye çıkaran ve hatta erken ölümlere yol açan etkilerinin olduğunu araştırmacılar da ifade etmektedir.

Burada elbette eklemek gerekir ki bu tür zehirli konuşmaların kaynağı sıklıkla -belki kadınlardan da daha sık olmak üzere- erkeklerdir; ancak kadının ve erkeğin zehirli konuşma pratiklerinde bir fark da olduğunu düşünüyorum. Hem biçimleri hem de her iki cins bakımından sonuçları bakımından… Erkeklerin yıkıcı konuşmaları, genellikle "yaşamın anlamsızlığı, umudun ölümü" ve benzeri temalarla, daha felsefiymiş gibi duran bir içeriğe bağlanırken; kadının toxic konuşma pratiği genellikle, erkeklere bağlanır: Yalnızlık, "doğru, dürüst bir erkek, kalıbının adamı olan bir erkek" yokluğuna indirgenir ve erkeklere dair karakter çözümlemelerine odaklanır.

Benzer Sorular

Kadınlar, mütemadiyen erkekleri çözümlerler; bu çözümlemelerin, kadınlarda yalnızlık duygusunu güçlendirdiğini ve onları güvensizleştirdiğini de eklemek gerekir. Oysa yalnız ve mutsuz kadınların hayatları, seçeneklerle çevrili değildir; onları, adeta bir tekinsizlik kuşatır ve bir tür meczupluğa mahkûm edilirler. Boşanmış kadınlar, tehdit unsurudur ve başkasının kocasına göz diken kişiler olarak değerlendirilir.

Üstelik kadın yalnızlığı, yaşamın birçok alanından kovulmuş ve bazı mekânların yasaklanılmış olduğu bir yalnızlıktır. Gecenin bir saatinden sonra sokağa çıkıp, sakin bir yürüyüş yapmak bile ona yasaktır. Bütün bu nedenlerle, yalnız kadınlar, yalnızlığı erkeklere oranla daha çok "yarım bir hayat" olarak yaşarlar.

Bu durum, kadınlar bakımından elbette çıkışsız bir girdap değildir; kadınların azımsanamayacak bir kısmı, bu tür girdaplarda sürüklenilen dönemleri çeşitli açılımlarla dönüştürebilirler. Sonuç olarak da -daha çok gözlem ve deneyimlerden yola çıkınca- kendi yaşam alanlarımızda karşılaştığımız kadınlarla ilgili oluyor söylenenler… Genellikle -sınırlı bir gelirle yaşıyor olsalar da- ekonomik bağımsızlıkları olan, eğitimli ve kentli kadınlar bu kadınlar.

Bir kadının yalnızlığının sebebi nedir?

Ancak yine de, bu tür karşılaştırmalara girmeksizin, bu kadınların yalnızlığını da konuşmaya değer bir kadınlık hali olarak görüyorum. Bu, yalnızlığın ve bir başınalığın çok daha vahim biçimlerini akılda tutmaya engel olan bir odaklanma da değildir. Bir derecelendirme yapma durumunda değiliz ancak orta yaşın üzerindeki kadınların yalnızlığı, ekonomik bağımsızlığı olmayan kadınların yalnızlığı, eşcinsel kadınların yalnızlığı, siyah kadınların yalnızlığı gibi çok farklı ve diğerinin içermediği türden sıkıntılar içeren yalnızlıklar var.

Kadınsı bir tarzla ve karşı cinsle ilişkiye yönelik hevesin en önemli ödülü "popüler" olmak iken; tersi eğilimler, yalıtılmışlık ve yalnızlık getiriyor. Mahkûmları diğerlerinden ayırıp hücreye kapatmak, iradelerini kırmanın ve uslu bitkiler haline getirmenin bilinen en iyi yöntemidir. Zorlanmış yalnızlığın da kadınlar üzerinde öyle ciddi etkileri vardır ki, birçok kadın evde geçirilen yıllardan sonra hiç bir zaman tümüyle düzelemez.

Bildik bir laf ama kısacası kadın "ot gibi" yaşar.

Bir erkekle canlı sohbet mobilet arayanlar

Düşünemez ve yapıcı konuşmalar sürdüremez hale gelir çünkü dünyası böyle şeyler gerektirmemektedir. Sözde bilim adamları tarafından meydana getirilen ilişkinin artık kendine özgü bir hayatı vardır. O kadar ki, her aşk ilişkisi, artık iki yerine üç karakter içermektedir. Bu dili kullanan sınıfın ve eğitim düzeyinin mensupları, birbirlerine âşık olmuyor ya da birbirlerinin kişisel niteliklerinin çekiciliğine kapılmıyorlar.

Bunun yerine, duyguların bütün bir teknik sözlüğüne karmaşık bir giriş yapıyorlar.

Yalnızlığın cinsellikle imtihanı

Toplumsal koşulların, laboratuarından kaçarak kendisini tarihten ve toplumsal ilişkilerden soyut bir yabancı olarak biçimlendirdi. Mutlu ilişki mitinden ya da ilişki canavarının pençesinden kurtulmanın kadınlar bakımından çoğu kez başka kadınlarla "yakın, samimi, paylaşımcı" arkadaşlıklar kurmaktan geçtiğini düşünürüm. Kadın arkadaşlıkları zordur; bunu hepimiz biliriz.

Bir Başına ve Bir Arada: Kadınlar

Oysa bunun "erkek erkeğin kurdudur" gibi bir ifadesine hemen hiç rastlamayız. Gerçekten öyle midir? Aslında kadının yaşam alanlarındaki kıstırılmışlığını; övgü ve teşvik yoksunluğunu ve kırılgan konumunu düşündüğümüzde, hemcinsleriyle olan ilişkilerde "bencil" bir karakter sergilemesinde anlaşılmayacak bir taraf yoktur.

• arkadaş bul uygulaması hilesi
• ağrı tanışma siteleri
• yönetici tanışma konuşması
• ortalama flört süresi
• flört etmek istiyorum